پرنده

متن آهنگ پرنده

منم اون پرنده ای که ، رسم پروازو بلد نیست

تو دلش شوق پریدن، تن آسمون ولی خیس

قفسی نداره اما، دلش تو قفس اسیره

رفته تو لاکش و تنها، داره جون میده میمیره
♪♪♪

هرکی دون میپاشه میره، آخه این بازی دنیاست

اونکه میشکنه همیشه، دلمه که خیلی تنهاست

بالاتو ببند که حالا، جایی نیست واسه پریدن

دیگه پابند زمینی، انگاری پراتو چیدن
♪♪♪

زخم دل خیلی عمیقه، درد من یکی دوتا نیست

غم و غصه هامم حتی، شبیه این آدما نیست

آسمون دراتو وا کن، یه پرنده لونه میخواد

باید اوج بگیره بازم، اون بهونه میخواد